Güneri Cıvaoğlu...
Bir gazeteci, bir televizyoncu, bir hukukçu...
Ama hepsinden öte, mesleki bir bilge.
* * *
85 yıllık ömrüne sığdırdığı onlarca köşe yazısı, televizyon programı, sayısız deneyim.
Her zaman gerçeğin peşinde, hep tarafsız, daima dürüst.
Onu tanıyanlar bilir; Cıvaoğlu sadece gazeteci değildi.
Aynı zamanda hayata dair çok şey bilen, gördüğü her ayrıntıda bir hikaye bulan biriydi.
Cıvaoğlu, gazetecilikte cesur adımlar attı.
Türkiye'nin en çalkantılı dönemlerinde, kalemiyle doğruları aradı.
İktidarı eleştirmekten çekinmedi, halkın yanında oldu.
Ama asla sığ eleştirilere kapılmadı.
Yazıları...
Tercüman'dan Güneş'e, Milliyet'e kadar uzanan bir serüven.
Köşesinde bazen sert, bazen düşündürücü ama her zaman doğru.
Her kelimesi, uzun yılların birikimiyle yazılmış.
Her satırda, halkın sesi.
Televizyonda ise apayrı bir yüzü vardı.
Ekrana çıktığında herkes sessizce onu izlerdi.
Şeffaf Oda...
İşte o program, Cıvaoğlu’nun yaşam felsefesiydi.
Hep şeffaf, hep dürüst.
Bir gazeteci olarak, ideallerine bağlı kaldı.
Gerçeğin peşini bırakmadı.
Sadece olayları anlatmadı; olayların arkasındaki gerçeği aradı.
Çünkü ona göre, gazetecilik bir sorumluluktu.
Bir meslekten öte, bir yaşam biçimiydi.
Bugün onu kaybettik.
Ama aslında o hala aramızda.
Her yazısında, her televizyon programında bıraktığı izlerle.
O, basının duayeni olarak kalacak.
Ve biz onu hep bir usta olarak hatırlayacağız.
* * *
Güneri Cıvaoğlu…
Artık aramızda değil ama bıraktıklarıyla sonsuza dek yaşayacak.
Çünkü gerçek gazeteciler, asla unutulmaz.
